Nieznany Caruana

Turniej roku już za nami i znamy już zasłużonego zwycięzcę. Jakość partii Fabiano Caruany była wyższa niż któregokolwiek innego uczestnika Turnieju Kandydatów i to pozwoliło mu wyjść obronną ręką z trudów wyczerpującej rywalizacji.

Teraz czekamy na ekscytujący mecz o mistrzostwo świata, w którym Magnus Carlsen stanie przed największym wyzwaniem w swej karierze. Po raz pierwszy będzie bronił tytułu, grając z młodszym od siebie pretendentem. O ile dobrze pamiętam, nigdy w historii szachów, pretendent starszy od mistrza świata, nie zdobył tytułu.

Oczywiście nie biorę pod uwagę meczów rewanżowych, w których były mistrz świata pokonywał swoich młodszych rywali, jak na przykład Botvinnik, który odzyskał tytuł z rąk Tala w 1961 roku. Dlatego, kiedy Carlsen grał z Anandem bądź Karjakinem, historia stawiała go w roli faworyta.

To już przeszłość!

Nawet jeśli Caruana nie wygra nadchodzącego meczu o mistrzostwo świata, jego nazwisko na stałe zapisze się w szachowych annałach, pośród takich pretendentów, jak Tarrasch, Korchnoi itd. I ponieważ Fabiano już w tej chwili jest częścią historii szachów, jego partie będą szczegółowo analizowane, a szachowi kronikarze będą studiować najdrobniejsze szczegóły jego biografii.

Photo: Maria Emelianova/Chess.com.

A teraz popuść na moment wodze fantazji i wyobraź sobie, że jakiś historyk szachowy znajduje całkowicie nieznaną partię legendarnego gracza. Zgoda, nieznana partia Fischera nie zrobi takiego wrażenia, jak nieznane płótno Van Gogha, ale dla prawdziwego miłośnika szachów, byłaby ona bezcenna!

A więc po to, aby świętować zwycięstwo Fabiano w Turnieju Kandydatów, prezentuję jego nieznaną partię. Nie sądzę, abyś był w stanie znaleźć ją w jakiejkolwiek bazie, ponieważ została rozegrana na długo przed tym, jak stał się sławny.

Ta partia miała miejsce, kiedy Caruana miał 11 lat. Możesz zastanawiać się, skąd mam tę partię. No cóż, mam wielu uczniów i jest spora szansa, że niektórzy z nich, w pewnym momencie zagrają z przyszłymi mistrzami świata.

Po tym, jak zobaczyłem tę partię, powiedziałem mojemu uczniowi: "Jason, nie przejmuj się, przegrałeś z przyszłym superarcymistrzem!" Skąd to wiedziałem? Cóż, spójrz na tę partię. Rozpoczęła się od spokojnego wariantu obrony francuskiej, a potem mój uczeń zagrał naturalnie wyglądający ruch, który w rzeczywistości był grubym błędem.

W jaki sposób ukarałbyś czarne za ich ostatni ruch?

Caruana zrealizował swoją przewagę bardzo precyzyjnie. Dasz radę znaleźć rozstrzygające ruchy?

Byłem pod wielkim wrażeniem gry młodego chłopaka, który nie miał wtedy nawet 12 lat. Przypomniało mi o innych partiach-ikonach, jak ta:

Czy dostrzegłeś podobieństwa pomiędzy tymi dwoma partiami? W obu z nich, białe całkowicie kontrolowały centrum, sprowokowały osłabiające f7-f5, grając Hh3! i zakończyły bezpośrednim atakiem na skrzydle królewskim! Kiedy genialny Kubańczyk grał tę partię, był już wytrawnym graczem turniejowym, a Caruana był 11-letnim dzieckiem, kiedy stworzył tę perełkę!

Jest jeszcze jedna paralela pomiędzy tymi dwoma graczami. Kiedy Capablanka rozegrał swoją pierwszą opublikowaną partię, miał zaledwie 4 latka, a jego doświadczony przeciwnik dał mu hetmana "for":

Według klasycznej książki Vassily Panova o Capablance, w tej partii młody Kubańczyk "nieskazitelnie zrealizował swoją przewagę," fraza, którą potem stała się dziennikarskim frazesem, którym opisywano partie Capablanki.

W moim starym artykule, w którym analizowałem genialne zwycięstwo Caruany nad GM Aronianem, powiedziałem: "On praktycznie nie popełnia błędów i bezlitośnie karze swoich przeciwników za najmniejsze niedokładności. W pewnym sensie gra jak ludzki komputer!"

Myślę, że mógłbym użyć dokładnie tej samej frazy do opisania partii 11-letniego Fabiano! Nie jest tajemnicą, że jeśli szachista jest niezwykle utalentowany, możesz dostrzec to nawet, kiedy jest bardzo młody. Szczególnie interesujące jest to, że widać również elementy stylu przyszłej szachowej gwiazdy.

Spójrz na partię z pierwszej rundy niedawnego Turnieju Kandydatów. Czyż nie jest to ta sama charakterystyczna kontrola centrum, która prowokuje osłabienia skrzydła królewskiego i w konsekwencji umożliwia błyskawiczny atak matowy, który widzieliśmy w partii 11-letniego chłopca?

Klasyczny styl Caruany, połączony z taktyką, oparty na solidnych pozycyjnych fundamentach jest twardym orzechem do zgryzienia dla każdego przeciwnika. Nie mogę doczekać się, kiedy zobaczę, jak Król Magnus zamierza mu się przeciwstawić!