Czy pozew Hansa Niemanna wobec Chess.com zostanie odrzucony?
W dniu 2 grudnia 2022 r. firma Chess.com złożyła w Sądzie Okręgowym dla Wschodniego Dystryktu Missouri wniosek o odrzucenie pozwu o zniesławienie złożonego przez GM Hansa Niemanna. We wniosku stwierdza się, że pozew „mógł być jedynie chwytem reklamowym".
Od dnia wniesienia pozwu do sądu przez prawników Niemanna, tj. od 20 października br., do momentu złożenia wniosku przez Chess.com minęły 43 dni. W 27-stronicowym dokumencie prawnicy Chess.com przedstawiają szereg argumentów, które mają na celu przekonanie sądu, że pozew w ogóle nie powinien być rozpatrywany.
Oskarżonymi w pozwie Niemanna są, oprócz Chess.com, również GM Magnus Carlsen, GM Hikaru Nakamura, Play Magnus Group oraz IM Danny Rensch, a sam Niemann domaga się odszkodowania w wysokości co najmniej 100 milionów dolarów. Niemann zarzuca wszystkim pięciu podmiotom zniesławienie, pomówienie, bezprawny bojkot grupowy zgodnie z ustawą Shermana, niedozwoloną ingerencję w stosunki umowne i spodziewane relacje biznesowe oraz zmowę cywilną.
Prawnicy Chess.com twierdzą, że wszystkie pięć zarzutów Niemanna jest „całkowicie bezpodstawnych" i powołują się na 71 wcześniejszych spraw. Standardowo wniosek nie może liczyć więcej niż 15 stron, ale sąd przychylił się do wspólnego wniosku Chess.com i Carlsena o przekroczenie tego limitu.
Chess.com w pierwszej kolejności odnosi się do próby dochodzenia przez Niemanna swoich praw z tytułu naruszenia przepisów o ochronie konkurencji na podstawie ustawy Shermana. Pozew sugeruje, że możliwości zarobkowe Niemanna z tytułu udziału w turniejach szachowych, promocji i innych przedsięwzięć biznesowych zostały bezzasadnie ograniczone, ponieważ Chess.com, PlayMagnus, Carlsen, Nakamura i Rensch podjęli „wspólne działania mające na celu wykluczenie Niemanna i umieszczenie go na czarnej liście (...) międzynarodowej branży szachowej".
We wniosku prawnicy Chess.com twierdzą, że Niemann nie wykazał w wystarczającym stopniu istnienia zmowy lub bojkotu grupowego, powstania rzeczywistej straty z tytułu naruszenia prawa o ochronie konkurencji, a także istnienia rzekomego porozumienia, które w nieuzasadniony sposób ograniczałoby jego działalność handlową.
Według prawników Chess.com, zarzuty Niemanna o zniesławienie, pomówienie, naruszenie dóbr osobistych i zmowę cywilną są „bezpodstawne" i „muszą zostać odrzucone już na wstępie, ponieważ wykluczają je obowiązujące przepisy prawa stanu Connecticut w zakresie przeciwdziałania SLAPP" [Strategic Lawsuits Against Public Participation - pozwy przeciwko osobom lub podmiotom zabierającym głos w ważnych sprawach publicznych - przyp. tłum.]. Przepisy te pozwalają pozwanym na złożenie specjalnego wniosku o odrzucenie pozwu, gdy zgodnie z konstytucją Stanów Zjednoczonych lub stanu Connecticut „dotyczy on wykorzystywania przez stronę przeciwną prawa do wolności słowa, prawa do składania odwołania do rządu lub prawa do zrzeszania się".
Chess.com zauważa w swoim wniosku, że podobna obrona została zastosowana przez prawników Carlsena, którzy argumentują, że prawo stanu Connecticut w zakresie przeciwdziałania SLAPP wyklucza wszystkie roszczenia Niemanna wynikające z prawa stanowego. Pomimo tego, że pozew Niemanna został złożony w stanie Missouri, jego roszczenia mogą podlegać prawu stanu Connecticut, ponieważ to właśnie tam znajduje się jego miejsce zamieszkania. Powołując się na sprawę Fuqua Homes, Inc. v. Beattie (2004), to właśnie stan Connecticut ma zatem „najbardziej znaczący związek z kwestiami przedstawionymi w przedmiotowej sprawie".
Jeśli sąd nie przyzna racji Chess.com i Carlsenowi oraz uzna, że przepisy stanu Connecticut w zakresie przeciwdziałania SLAPP nie mają zastosowania, prawnicy Chess.com argumentują, iż roszczenia Niemanna o zniesławienie nie spełniają również wymogów prawa stanu Missouri. Ich zdaniem, aby zarzuty były zasadne, pozwany musiałby opublikować „zaskarżalne”, czyli „obiektywnie fałszywe" oświadczenie. Ponadto, gdy rzekome szkalujące oświadczenie dotyczy osoby publicznej, to zgodnie z pierwszą poprawką do Konstytucji Stanów Zjednoczonych powód musi wykazać, że zostało ono opublikowane w złym zamiarze. Według Chess.com żadne z ich stwierdzeń nie było obiektywnie fałszywe, mają one charakter opinii i nie były publikowane z premedytacją.
Według Chess.com, nie ma również podstaw do uznania roszczeń Niemanna z tytułu ingerencji stanowiącej czyn niedozwolony. Niemann twierdził, że z powodu działań Chess.com, PlayMagnus, Carlsena, Nakamury i Renscha, jego zaplanowany mecz z młodym niemieckim arcymistrzem Vincentem Keymerem został odwołany, a negocjacje z organizatorami turnieju Tata Steel Chess Tournament zostały niespodziewanie przerwane. Chess.com twierdzi, że Niemann „nie przedstawił żadnych dowodów na to, że Chess.com wiedziało o jego negocjacjach z organizatorami Tata Steel Chess Tournament lub o planowanym meczu z Keymerem”.
W końcu, według Chess.com, odrębne roszczenie Niemanna dotyczące zmowy cywilnej jest również nieskuteczne, ponieważ „jest ono pochodną jego pozostałych roszczeń" oraz „nie spełnia wymogów prawa z tego powodu, że Niemann nigdzie nie stwierdza, że pozwani zawarli jakiekolwiek porozumienie".
Co wydarzy się dalej, jest jeszcze niewiadomą. Prawnicy Niemanna mogą teraz ustosunkować się do tego wniosku, ale jeśli to zrobią, Chess.com również będzie miał możliwość złożenia pisma odnoszącego się do ich odpowiedzi. W takim wypadku, przed wydaniem swojego orzeczenia, sąd prawdopodobnie zajmie się tą sprawą na rozprawie. W momencie pisania tego tekstu nie wiadomo, czy inni pozwani również złożyli wniosek o odrzucenie pozwu.
Poprzednie artykuły na ten temat: